Ik ben verliefd op een vlinder,
die zich laat sturen door de wind.
Iets neemt en iets geeft.
Aan iedere bloem die ze op haar weg vindt.
Gisteren was ze bij mij
en ze heeft alles mee genomen.
Maar ik was al aan het wachten
en stal stiekem de sterren uit haar ogen.
Ga niet terug naar boven,
je vleugels verbranden.
De wind zal je laten verdwalen.
Mensen zullen jouw zachte handen
verscheuren
en vasthouden tussen hun tanden.
Schuil van de wilde wind, vlinder.
Veilig van regen en tranen.
En we zullen samen gaan vliegen,
alleen in de helderste zomerdagen.
Laat wat van je horen