De gedachte

De gedachte

Dalen als de wind door de diepe scheldevallei een zachte bries waait over de glooiende heuvels van Ronse door op Oudenaarde.
De lucht is qura-qura done roze en de wolken schuiven zacht naar
de zon toe.
De wind streelt de goud-bruine
tarwevelden alsof porcelein ingelegd
word door flueel,
zo de scheldeoevers raakt.
Ver aan de overkant lijkt
de horizon de lucht te kussen en wolken te herrijzen in no-time.
Het licht wijst sporadisch lichtkoepels over de lange velden de broeierige stad in als zoeklichten van bovenaf de huizen
met hun lange lanen speurt.
En terwijl ik van bovenaf het spectakel bewonder fluistert
de wind in mijn oren en alleen de gedachte kan ontsnappen,
wat liefde is.