De kerktoren wenkt in de verte
uit galmgaten klinkt een stille stem
zij roept op ons
wij kijken als angstige hazen
naar de donkere wolken en weten
ook morgen is een andere dag
sterren beklimmen dan de donkere nacht
sturen lichtflitsen naar de stal
waar ooit de geboorte van het kind
plaats gevonden heeft
ik kniel deemoedig neer
zing een lied voor jou
en weet een bloemenstruik
bloeit niet op een nieuwjaarsdag
toch schenk ik jou
de warmte van rode rozen
voor de komende tijd.
Laat wat van je horen