Aan doden gaat men wennen
Het zijn er zo veel
Men loopt er nu gewoon overheen
Aan bloed gaat men wennen
Al is het zoveel
Bloed op de straten en pleinen
Bloed spreekt niet meer
Vernieling en terreur
Men gaat er aan wennen
Het is al dagelijkse sleur
Totdat men het zelf overkomt
Als je het overleefd
Ben je zwaar gewond
Wie zal naar je omzien
Als je kermt van pijn
Straks laat men je liggen
En zal de dood welkom zijn.
Laat wat van je horen