Lang geleden toen ik
nog op je schoot zat,
zei je me dat ik ooit eens zou gaan.
Dan zou ik zomaar weg lopen,
en op eigen benen gaan staan.
Op die zelfde dag zei je me nog iets
terwijl ik op je schoot zat en ik voelde me fijn,
ook al zou ik mijn eigen leven leiden,
ik zou altijd jouw kleine meisje zijn.
En na bijna 20 jaar is dat moment eindelijk aangebroken,
dat ik me eigen weg zal gaan kiezen,
dat ik mijn eigen keuzes moet gaan maken,
maar pap,jij zal me nu niet verliezen.
Over een paar maanden word ik 20 jaar,
en zal ik echt op eigen benen staan.
Maar ik ga niet bij jou weg,
want dat heb jij 5,5 jaar geleden
al bij mij gedaan!
Laat wat van je horen