Kijkend uit het raam
witte wolken wegdrijvend
in een zee van blauw
ze nemen mijn gedachten geluidloos mee
naar verre oorden overzee
waarheen maakt mij niet uit
een ontdekkingstocht ontvouwt
alles is mogelijk, grenzen vervagen
de werkelijkheid verdwijnt
waar een nieuwe mogelijkheid verschijnt
maar dan
een klank klinkt achter mij
de theeketel fluit mij terug
ik kijk op en zie mezelf in het raam
het raam van de witte wolken
waar ik in gedachten wegdreef
nadat ik dit opschreef.
Laat wat van je horen