Daar waar geen mens komt

Hier hebben de geschiedenisboeken alleen maar witte bladzijden
Niet als van perkament,
maar vers ingebonden
Daar waar de mens niet is en de schepping onaangetast glorieert, liggen de schatten van geluk
voor het oprapen
In dit korenlandschap is
het bestaan bekoorlijk
De afwezigheid van mensen biedt de sensatie kans om te excelleren
In de natuur voel ik me natuurlijk
Mijn mooiste momenten beleef ik bij de bomen en in het gras
Dan wil ik daar sterven
om er voor eeuwig te zijn
Geluk bereikt een piek,
maar na de top volgt
altijd het decrescendo
Terug in de bewoonde wereld, waar alles moeizaam en stroef gaat
en waar de medemens irriteert,
weet ik dat op aarde hemel en hel bestaan…

Zeer slechtSlechtRuim onvoldoendeOnvoldoendeTwijfelachtigVoldoendeRuim voldoendeGoedZeer goedUitstekend (Nog geen stemmen)

Laat wat van je horen

*

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten