Onzekerheid welt op naar boven
Omringd door schaduw van het bos
Duizend vragen woelen tartend
De vijand laat mij maar niet los.
Ik kijk omhoog, aanschouw de wolken
Met hier en daar een straaltje licht
‘k Voel af en toe een spatje regen
Die door het zonlicht kleuren sticht.
De kleuren van ’t beloofd verbond
Door God, voor heel Zijn volk op aard’
Sieren daar de grauwe wolken
Met licht en regenval gepaard.
God laat Zijn almacht weer eens zien
Zijn trouw en Zijn verdraagzaamheid
Zijn liefde geeft door tal van kleuren
Mij weer een sprankje zekerheid.
Ik dank Hem voor Zijn luisterend oor
Zijn liefde en Zijn mededoog’
Mijn duizend vragen laat ik achter
Daar hoog boven die regenboog.
Laat wat van je horen