Bronzen hart

Het bronzen hart, verkruimeld, vertrapt,
Gebruikt als een deurmat, bedrogen, verloochend.
En toch uit schaamte zijn leed nooit verklapt,
Dat pikt, dat neemt, ondergaat en verkropt,
Dat ongeduldig wacht tot de gekte stopt.
Een hart, niet van goud, maar toch waardevol genoeg
om te worden gekoesterd in plaats van verwoest.
Een bronzen hart, sterk maar niet onverwoestbaar,
Dat hoopt en bidt dat de storm snel bedaard.
Het bronzen hart dat zich dan maar opsluit,
En zo langzamerhand geen gevoelens meer uit.
Doodzonde maar toch, gedreven in die hoek
Waar het moe van de strijd geen toekomst meer zoekt.

Zeer slechtSlechtRuim onvoldoendeOnvoldoendeTwijfelachtigVoldoendeRuim voldoendeGoedZeer goedUitstekend Beoordeling: 8,39 Stemmen: 18

Laat wat van je horen

*

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten