Je bent er niet meer,
denk ik nu elke keer.
Ik kijk naar je raam,
fluister zachtjes je naam,
maar je bent er niet meer
en mijn God, dat doet zeer.
Een schat van een vrouw,
dat was ze, mijn buurvrouw.
Hartelijk en lief, zorgzaam en zacht.
Met een enorme innerlijke kracht
en een luisterend oor,
vol medeleven, altijd door.
Lieve buurvrouw rust zacht,
je taak is volbracht.
Ik zal om je treuren
maar wat ik nooit zal betreuren
is dat ik gedurende al die jaren
je buurvrouw mocht zijn,
dat vond ik altijd ontzettend fijn.
Laat wat van je horen