Bandaatjeh

Bij cameraflitsen heb ik geweend.
Hopeloos gillende kinderen
Hebben me vol verdriet versteend.
Deden schroeiend mijn hart nazinderen.
Misbruikt,geruild, maanden gehuild.
Zonder warmte, zonder voeding,ZONDER..
Iets wat nauwelijks drinkbaar was.
Behalve een smerige, gore plas.
Voor leven vechtend,als bij wonder.
Rijken des lands: loop naar de donder!
Moeke,Vake,Broer en Zus waren dood.
Zij riepen naar helikopters,in nood.
En hun leven:een hoop schroot!
Harteloos is de natuur en hun wereld geworden.
Juf,schrijf nu op alle schoolborden:
Wat zijn wij toch hier verwend!
Zelden of nooit een doodstrijd gekend!
Schrijf brieven naar Verhofstadt of Balkenend.
“Wel te rusten,Mijnheer de president!”
En wordt het voor Europa “The End”?