Je levensverwachtingen waren klein.
Een ziekte zonder medicijn.
Een raadsel hoe het was ontstaan.
En hoe het nu moest verder gaan.
Je stem die het opeens niet deed.
Verlamd verdrietig, wat een leed.
Afhankelijkheid van zoveel hulp.
Kroop jij het liefst weer in je schulp.
Hoe zou je levens afloop zijn?
Met angst, verdriet en ook de pijn.
En je vroeg je af in het begin
Wat heeft dit leven nog nu zin?
Maar de grenzen werden steeds verlegd.
Al waren de vooruitzichten nog zo slecht
God stond je bij in het laatste uur.
Hij gaf je een sprankje van Zijn vuur.
Laat wat van je horen