Amsterdam

Muziek begint langzaam, een beeld van
achterwijken in de laatste minuten van
de schemering doemt op.
Grachten en gevels
geven een grauw gezicht.
Ze zien zwemmende
zwarte zwanen en Aad’s aardige auto.

Eventjes stilte, en dan zweept het tempo op
Terwijl de schemering steeds verder wegzakt
schieten schimmen sluipend voorbij
Vage vegen die zich voortbewegen
langs lange lanen,
stalen stilstaande stoplichten
en bijna op elkaar geplaatste auto’s.

Voor- en achterruit, raak en eruit,
scherpe scherven stranden op straat
Als dolle dwazen doordrenken
de dansers
deze donkere auto’s als
aangeleerde aanval
achterin Amsterdam.

Vurige vlammen vreten
Alle aangebrande auto’s aan
Deze grote chaos geeft
geen goed gevoel,
maar misschien met meer meelopers
wel een wild en warrig wantrouwen
in onze mooie machtige maatschappij.

Een spel van schaduw
en licht speelt tussen
de bewegende puinhopen.
Benzine stroomt over
de brandende aarde.
Gloeiende wrakken belanden
in de grachten.
Geen grotere gekken
dan ontkende
problemen.

(De nacht is nu voorbij.
De zon komt op
en werpt kil haar licht op de zwarte
wrakken. Verder lijkt alles te schitteren
door miljoenen scherven uitgestrekt over het
gehele beeld).