Als het zand boven water komt

We staan op het strand,
eindeloos te turen.
Ik voel in mijn hard,
heel veel gelluk,
maar zonder enig begrip.
Uitwaaien met z’n twee,
Kijkend naar de zee.
Z’n horizon en hopen
dat dit gevoel eeuwig is.
Onwetend wat deze wateren doen met een zeeman daar alleen,
ziels alleen op zijn schip.
Meisje je mag weten,
hier op het strand:
hou ik van de zee.
Ik hou van het schip,
het onbetrouwbare weer,
ik hou van de storm,
de regen, de deining,
de golven en het zeemansleven.
Ik hou meer van jou meisje,
en zal je een oceaan vol liefde geven.