Als de storm begint
fluister ik je moed toe.
K’voel je angst,je keuze,
je weet niet hoe…
In het oog van de storm
Waar het windstil is,
wacht ik op jou.
Temper je razen,
en zeg dat ik je volgen wou.
Als het leed geleden is,
en de brokken liggen om ons heen,
zal mijn lach voldoende zijn
voor de wederopbouw,
steen voor steen.
Laat wat van je horen