‘Mijn hart kon alle vlinders die
ik erin voelde niet meer dragen
en ik stortte hulpeloos neer,
in de ban en zo in de war
van jou en hulpeloos ook,
een baksteen in een rode doos
mijn hart, een hand met daarin
een nog bloedende roos en
wolken donker in mijn hoofd
gedraaid en een zon die er
vervaarlijk boven hing, pro-
beerde ik er greep op te krijgen,
maar gleed weg in de houdgreep
van de verstikkende nacht.-
maar zal ik je later terugbellen?’.
Laat wat van je horen