Muurbloempje

Het lukt iedereen, behalve haar
Haar lukt het niet
Haar ogen zijn verblind door tranen
Waardoor ze de waarheid niet meer ziet
En overal om haar heen hoort ze hetzelfde
Het geluk dat voor haar niet is bestemd
De glimlach is van haar gezicht verdwenen
Haar vrolijkheid is afgeremd
Sommige bieden een helpende hand
Maar ze slaat ze weg, elke keer weer
Niemand die haar helpen kan
Ze gelooft het niet meer
Ze wilt niet meer gekwetst worden
Ze wil geen verdriet meer voelen
Niet nog een keer
Eenzaam komt ze de dagen door
Wachtend en verlangend naar iets
Een gevoel dat zij nog nooit gevoeld heeft
Wat alle anderen al bezitten
Maar er gebeurt niets
Ze doet wanhopige pogingen
Waardoor ze misschien haar doel zou bereiken
Maar dan loopt het anders af
Wat ze ook doet, hoe ze het ook doet
En ze zal het nooit begrijpen
Dankbaar toont ze haar laatste glimlach
Naar de mensen die haar willen helpen
‘Nee, ik moet het alleen doen’
Is het enige wat ze zegt
Als een muurbloempje, afgezonderd van de rest
Is ze langzaam aan het verwelken
Ze wil blijven waar ze is
Tot iemand haar plukt
Tot iemand van haar houdt
Tot ze heeft gevonden
Wat ze al zo lang mist.

Zeer slechtSlechtRuim onvoldoendeOnvoldoendeTwijfelachtigVoldoendeRuim voldoendeGoedZeer goedUitstekend Beoordeling: 7,00 Stemmen: 1

Laat wat van je horen

*

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten