Onzichtbaar zijn sporen gewist
dromen zijn vergeten,
nauwelijks nog te volgen
in stukjes afgebeten.
Behouden wensen
uit een stil verlangen,
stelt steeds nieuwe doelen
om voortdurend lucht te vangen.
Bevroren tranen
een koele blik,
ze steken, maar zitten vast
in stilgezwegen woorden gestikt.
Zoekt in vergeten tijden
die al lang onvindbaar zijn,
om te vluchten in die
eindeloos durende pijn.
Laat wat van je horen